In Europa in sepia dwaalt Dubravka Ugrešic van de Amerikaanse Midwest tot Zuccotti Park, en van de Ierse Aran-eilanden tot Jeruzalems Mea Shearim, van de tristesse van de Nederlandse Vinex-wijken tot de rellen in Zuid-Londen. Ondertussen stipt ze tal van kwesties aan, van de lusteloosheid in Centraal-Europa tot de verveling in de Lage Landen. Met een vinger aan de pols van een uitgeput Europa en een andere aan die van postindustrieel Amerika, onderzoekt Ugrešic de fall-out van politiek falen en de vuilnisbelt van de populaire cultuur.
Met compassie en vol melancholische twijfel schrijft ze in deze essaybundel over de verdwijning van de toekomst, de zorg over het feit dat er geen nieuwe utopieën zijn verschenen na de ineenstorting van het communisme, en hoe onze tijd er een is van ongebreidelde nostalgie en zucht naar het verleden. Getemperd door Ugrešic’ lichte toon en haar instinct voor het absurde, is Europa is sepia een bundel vol betoverende wanhoop.