Grip op de mini-samenleving

Voor publieke professionals vormt het zoeken naar houvast in een ‘vloeibare’ samenleving een grote uitdaging. Dat geldt niet in de laatste plaats voor docenten die de opdracht hebben leider te zijn in de mini-samenleving van de klas binnen een stedelijke schoolcultuur. Hoe slagen zij er in grip te krijgen in deze mini-samenleving en alle leerlingen deelgenoot te laten worden van de sociale en onderwijskundige inclusie in de klas? En wat hebben ze daarvoor nodig van hun collega’s en schoolleiders? In dit vervolg op het eerdere Switchen en klimmen, waar de mismatch tussen sociale en culturele codes in het beroepsonderwijs en beroepenveld centraal staat, gaat stads- en onderwijssocioloog Iliass El Hadioui in dit boek dieper in op het belang van een goed collectief functioneren van de stedelijke klas. Op basis van systematisch wetenschappelijk onderzoek onder bijna tweeduizend docenten op 41 scholen in zes steden biedt deze studie zowel inzicht in de concrete mechanismen die ten grondslag liggen aan kansenongelijkheid binnen de lessen, als in de wereld van de coulissen-ruimte achter het podium van de klas waar docenten zich soms professioneel eenzaam voelen. Iliass El Hadioui houdt daarom een pleidooi voor professionele intimiteit en de versterking van het gemeenschappelijk geloof in eigen kunnen binnen het professionele team, de zogenaamde teacher collective efficacy. Het boek eindigt met de vier leidende principes voor schoolleiders om deze laatste transformatie te bewerkstelligen. De belangrijkste is het smeden van responsieve coalities tussen de onderwijswetenschappen en de onderwijspraktijk.