Wie hebben we binnen onze grenzen gekregen sinds Roemenië deel uitmaakt van de Europese Unie? In ieder geval twee miljoen Roemeense Roma - waarmee de Roma in een klap onze grootste etnische minderheid zijn geworden. Allerlei officiële rapporten zijn verschenen over de situatie van de Roemeense Roma, maar Mariët Meester schetst hun leven van binnenuit, met een grote persoonlijke betrokkenheid.
Kort na de val van dictator Ceausescu in december 1989 reisde zij naar Roemenië. Daar leefde zij met de Roma. Zij publiceerde er het bewogen De stilte voor het vuur over. Midden jaren negentig, maar ook in 2004 en 2005 keerde ze terug, om de Roma op te zoeken wier levens ze eerder deelde. Ze ontdekte dat er inmiddels een gypsy-is-beautiful beweging op gang is gekomen. Kreeg ze destijds nog vaak te horen: 'Je moet niet over ons schrijven, wij zijn slechte mensen,' nu hebben de Roemeense Roma hun eigen geschiedenis ontdekt, die er een is van slavernij en deportatie. Nog altijd is de levensverwachting van de Roma vijftien jaar lager dan die van andere Roemenen, al zijn er ook Roma die grote welvaart hebben bereikt.
In Sla een spijker in mijn hart brengt Mariët Meester haar ervaringen van vijftien jaar samen, geïllustreerd met schitterend fotomateriaal. Het resultaat is een uniek, indringend en genuanceerd portret van een rijk geschakeerde gemeenschap in de marge van de toekomstige Europese Unie - mensen voor wie het eenzijdige stereotype 'zigeuner' hopeloos tekortschiet.