Saudade

Met het boek 'Saudade' doet Laura een oproep naar ambassadeurs van het woord. Ze hoopt zo veel mogelijk mensen te 'besmetten' met de liefde voor dit woord, zodat het gedeeld en gemeengoed wordt. Toen ze het woord hoorde en de betekenis bij herhaling tot haar doordrong, ervaarde ze dit als een soort thuiskomen. Het was alsof plotseling alles op zijn plaats viel; haar oeuvre en dat wat haar dreef om te schilderen had plots een gemeenschappelijke noemer gevonden, een vlag die de lading dekt. En ze ontdekte nog iets anders: wat zij tracht uit te drukken in beelden is net zo onbestemd als wat haar vader probeerde uit te drukken in zijn poëzie. Laura vertrok bij het maken van deze bundel met het neerschrijven van emoties. Waarvan de sfeer zich vertaalde in beelden. In een poging om op een zachtere manier over de werkelijkheid te communiceren dan woorden kunnen doen. Woorden schieten vaak tekort, kunnen harder aankomen dan bedoeld en worden vaak verkeerd begrepen. Om haar waarheid uit te drukken grijpt Laura bij voorkeur naar een beeldentaal. Het is een zachte manier van spreken over datgene wat haast onzegbaar is. Een gesprek zonder woorden over Saudade en de kracht en de fragiliteit van de liefde.