Zwarte sinterklazen

Op geïsoleerde plekken in Europa is Zwarte Piet geen Afrikaan. Hij komt er niet door de schoorsteen, maar heeft zichzelf pikzwart gemaakt met roet uit het vuur.
Journalist, theater- en televisiemaker Arnold-Jan Scheer (Showroom, Paradijsvogels) maakt sinds dertig jaar reizen naar onbekende Sinterklaasvieringen in alle uithoeken van Europa en doet onderzoek naar de wortels van deze rituelen. Dat Zwarte Piet een etnische slaaf zou zijn blijkt een misvatting die pas in de negentiende eeuw voet aan de grond kreeg.

Verene Shepherd, voorzitster van een werkgroep van de VN, zei najaar 2013 dat het Nederlandse Sinterklaasfeest een terugkeer naar het kolonialisme is. Ze ontketende wereldwijd een storm aan reacties.
CNN, Al Jazeera en de BBC stuurden hun verslaggevers. The Washington Post meende dat Nederland een racistisch land is. Discussieaanjager/activist Quincy Gario, stelde dat wie zijn gezicht zwart schminkt, een racist is.
Tijdens de landelijke intocht liepen bewapende Pieten in kogelvrij vest mee. De bisschop werd in Zoetermeer met stenen bekogeld.

Scheer voert de lezer aan de hand van feiten terug naar de diepere lagen van het feest.
Uit zijn onderhoudende reisverslagen blijkt dat het optreden van Zwarte Piet in een oeroude traditie staat,waarbij het pikzwart maken van het gezicht een essentieel onderdeel is van gebruiken die tot op de dag van vandaag op een veelheid van plekken in Europa jaarlijks plaatsvinden, met sporen tot in Iran en India. Sinterklaasfeesten zijn levende riten die eerder in de Unesco-lijst van het Immateriële Werelderfgoed van de mensheid horen dan dat ze gecensureerd mogen worden.