Joodse 'burgemeester' in oorlogstijd

‘Een einde aan de komedie. (...) Eindelijk weer kunnen denken en zeggen wat je wil, geen rol hoeven spelen, jezelf niet groter hoeven voordoen dan je bent.’ Zo omschrijft Abraham Roos hoe hij zich voelt als Nederland eindelijk is bevrijd. Bijna anderhalf jaar lang kon Ab, ondergedoken, zichzelf niet zijn. Hij wás Theo van Leur, de vertegenwoordiger van de Ortskommandant van Amerongen. Als de facto burgemeester van het Utrechtse dorp onderhield hij tegelijkertijd nauwe banden met het lokale verzet. Dit boek vertelt niet alleen hoe Ab noodgedwongen Theodorus Marinus van Leur werd, het vertelt ook het even schrijnende oorlogsverhaal van de familie van de kruidenier en van enkele van zijn vrienden. Journalist Leonie Sinnema hielp Jaap Roos, Abrahams oudste zoon, dit indrukwekkende familieverhaal uitzoeken en opschrijven. De oorlog blijft onwerkelijk, wat je moest doen om een kans te hebben te overleven ook. Ab Roos’ relaas is er een van moed, vindingrijkheid en groot doorzettingsvermogen. Gebaseerd op originele documenten van tijdens en na de oorlog biedt De burgemeester een aangrijpend portret van een heel markante man en zijn familie.