Het tv-programma KRO De Reünie is al jaren een kijkcijferhit. Tijdens de research van het programma vertrouwen oud-klasgenoten de redacteur soms hun diepste geheimen toe. Ontroerende, indringende en soms schokkende verhalen. Veel verhalen worden in het televisieprogramma verteld, maar nog meer verhalen worden nooit uitgezonden. Omdat het te pijnlijk is voor de betrokkenen of omdat de verteller schade zou kunnen ondervinden als het in de openbaarheid wordt gebracht. Maar het zijn wel verhalen die de programmamaker bijblijven. Zoals de echtgenoot wiens vrouw zichzelf en hun twee kinderen ombracht, het verhaal van de Molukse gijzelnemer die Nederland wekenlang in de ban hield of de vrouw die jarenlang werd misbruikt door haar vader.
Caroline Huber is vanaf het begin van het programma redacteur bij KRO De Reünie. In De Reünie, verhalen die niet verteld konden worden tekende zij tien van deze verhalen op. De oud-klasgenoten blijven anoniem, zodat zij vrijuit kunnen spreken. De lezer krijgt ook een kijkje achter de schermen van het televisieprogramma: hoe kiest de redacteur een klas en wat zijn de afwegingen om een verhaal al dan niet uit te zenden? Wat hebben mensen met hun leven gedaan en wat heeft het leven met de mensen gedaan. Net als in het televisieprogramma draait het daar om in De Reünie, verhalen die niet verteld konden worden.
Caroline Huber (1959) is journalist. Als redacteur en eindredacteur werkte zij mee aan diverse human-interestprogrammas. Sinds zes jaar is ze researcher bij KRO De Reünie. De Reünie, verhalen die niet verteld konden worden is haar debuut als schrijfster.