P.S. ik ben uw dochter

Beste meneer Overkamp, Sinds ik weet dat u nog bestaat, moet ik alsmaar aan u denken. Niet benauwd krijgen! Ik wil alleen maar e'e'n keer schrijven. Ik ben nu dertien en alles gaat heel erg goed met mij. Ik woon op dit moment in de Klepper. Dat is een soort kotsschool voor meisjes. Het is hier ontzettend gezellig. U moet niet denken dat ik iets van u wil, hoor! Ik ben geen opdringerig type. Ik hoop dat het met u ook zo goed gaat. Dag, de hartelijke groeten van Sonia
P.S. 1 Ik zie nu pas dat er kotsschool staat, dat was niet expres!
P.S. 2 Ik ben uw dochter.
Zo begint de briefwisseling tussen Sonia en haar vader, die ze tien jaar niet meer heeft gezien. Hun brieven zijn afwisselend boos, verdrietig en blij, maar altijd verrassend eerlijk. ‘Origineel en geslaagd! Een krachtig boek.’ Leestafel.info ‘Een ontroerend en meeslepend verhaal van een vader en een dochter die elkaar na tien jaar opnieuw leren kennen.’ De Boekenwurmbode