2

Veel fysiotherapeuten vinden het lastig adequaat om te gaan met psychosociale factoren, hoewel Nederlandse en Belgische fysiotherapeuten in toenemende mate erkennen dat juist deze factoren herstelbelemmerend kunnen zijn. Het herkennen, bespreekbaar maken en mogelijk inspelen op belevingsaspecten, gedragsaspecten en levensomstandigheden van de patiënt zou door iedere fysiotherapeut in voldoende mate moeten worden beheerst om methodisch verantwoord te kunnen handelen.

Deel 2 van Gezondheidspsychologie voor de fysiotherapeut sluit aan bij robuuste internationale ontwikkelingen binnen de (gezondheid)psychologie en vertaalt dit naar de praktijksituatie van de fysiotherapeut. De fysiotherapeut kan zijn psychologisch inzicht en handelen aan de hand van de volgende thema's verbreden: eerst wordt het herkennen en het omgaan van persoonlijkheid en persoonlijkheidstoornissen binnen het fysiotherapeutische zorgproces toegelicht. In het hoofdstuk over communicatie worden niet-alledaagse communicatieve interventies voor niet-alledaagse praktijksituaties toegelicht. Te denken valt aan overmatig klaaggedrag of weerbarstige patiënten. Het gaat hier om systeemtheoretische en directieve interventies.

Het volgende hoofdstuk gaat over "positieve psychologie". Dit nieuwe wetenschapsgebied kan de fysiotherapeut inspireren meer aandacht te schenken aan algemene herstelbevorderende factoren. Een hoofdstuk gaat over het belangrijke thema "motivatie". Motivatie staat centraal bij het begeleiden van de patiënt naar een verandering in gezondheidsgedrag. Ontwikkelingen in de motivational science worden besproken om de fysiotherapeut meer genuanceerde aangrijpingpunten te bieden. De behoefte aan cognitief-gedragsmatige benaderingen neemt binnen de fysiotherapie sterk toe. Een hoofdstuk richt zich op het toepassen van de rational emotive behavioral therapy (REBT) binnen de fysiotherapie. Daarmee kan disfunctioneel denken ("catastroferen") worden aangepakt. In het laatste hoofdstuk wordt het bevorderen van zelfregulatie en het probleemoplossend vermogen van de patiënt uitgewerkt.

Deel 2 vult deel 1 aan, maar kan geheel als een op zichzelf staand werk worden gelezen.