Verdrongen gevoel

'Eeuwenlang bestond het artsenvak uit geneeskunst zonder veel geneeskunde. Maar die geneeskunst (invoelen, meeleven, troosten en hoop bieden) vormde wel een belangrijke bijdrage aan het herstel van zieken. Door de stormachtige ontwikkeling van wetenschap en technologie in de 19e en 20e eeuw bloeide de geneeskunde op en raakte de geneeskunst op de achtergrond. De patiënt werd voor de dokter meer lichaam dan persoon en daarmee ging een waardevol element in het genezingsproces verloren. In zijn boek vertelt chirurg Piet Leguit op bezielende wijze hoe hij de geneeskunst herontdekte én ging toepassen, tot heil van zijn patiënten en zichzelf.'
Els Borst-Eilers, Raad van Toezicht Helen Dowling Instituut

Compassie voor de patiënt vormt een wezenlijk onderdeel van het genezingsproces en is daarnaast essentieel voor het welbevinden van de arts. Deze visie op je werk als arts is des te indringender als echte genezing niet meer mogelijk is. Wat te doen als je als arts ogenschijnlijk met lege handen staat? Je patiënt in de kou laten staan? Voor oud-chirurg Piet Leguit was dat geen optie.
Verdrongen gevoel biedt jonge artsen een kijkje in persoonlijke vorming, is een reflectie voor gevestigde artsen/specialisten en kan ondersteuning zijn van verpleegkundigen. Voor hen die ziek zijn of waren en voor hen die mogelijk ooit met ziekte te maken krijgen, beoogt dit boek vertrouwen te geven in de menselijke kant van de moderne gezondheidszorg.

Dr. Piet Leguit (1943) geeft nog regelmatig gastcolleges en is actief in diverse aan de gezondheidszorg gerelateerde verenigingen en stichtingen.

'Dit boek is aanzet voor een nieuwe richting in de westerse geneeskunde!'
Hans Jeekel, emeritus hoogleraar heelkunde Erasmus MC