Nummer 11 en zo...

Aalbert van der Horst heeft een rustig leven en maakt nooit wat mee. Tenminste, dat vind hij zelf. Bij een begrafenis kwam er pas nog een vrouw op hem af die vroeg: schrijf je nog steeds, en komt er nog een nieuw boek van je uit? Meteen greep haar man in door te zeggen: 'Natuurlijk niet, die man werkt al jaren niet meer!' Gelukkig hoeft hij het wat dat betreft niet van zijn werk te hebben. En al maakt hij dan in zijn eigen beleving weinig meer mee, anderen denken daar vaak anders over. Ze vinden dat hij vaak net de bijzonderheden uit een gesprek opvangt, of anders tegen iets aankijkt waardoor het bijzonder(der) wordt. Al met al een openhartige inkijk in herinneringen van een gewoon mens in wonderlijke situaties, ontroerende onthullingen en boeiende anekdotes. In dit boek een aantal van die gewone bijzondere verhalen. Van 'Hooghartige Makelaars', 'Traditionele verjaardagen', 'Vliegangst', 'Internetdaten' (en hoe dat vroeger ging), 'Borreltijd', vernoemen, 'Geiteneukers', 'Bestemming bereikt' tot 'Bijzondere tafelgenoten tijdens een Atlantische oversteek'. En van een 'goed uitziende vreemdgaande buurvrouw' tot 'De Heer van boven die belt dat er plek is voor vader'. P.C. De Wit.