In de Divina Commedia reist de ik-figuur Dante als levende ziel door de onzichtbare gebieden. De grote levensspiraal vormt een sleutel tot het mysterie Dante. De spirituele levensweg die via hel en louteringsberg naar de top voert, wordt aan de hand van veel citaten toegelicht. Door zijn grote en geheimzinnige rijkdom aan beelden gaat van Dantes Goddelijke Komedie een grote spiritualiteit uit. Maar de schijnbare ondoorgrondelijkheid die daarmee annex is, schrikt velen af om zich met dit belangrijke werk in te laten en zich er in te verdiepen. De beschouwingen van Martin Zichner kunnen voor een sleutel vormen die De Goddelijke Komedie voor werkelijk geïnteresseerde, innerlijk open lezers toegankelijk maakt. Het is de auteur gelukt om de lezer direct te betrekken in de gebeurtenissen en hem of haar mee te nemen op een tijdloos pad, dat ook door Dante werd gegaan. Eerst aan de zijde van Vergilius, later met Beatrice als nieuwe, geestelijke leidsvrouwe. Door het Inferno en het Purgatorio stijgt deze weg omhoog, tot in het Paradijs waar Dante, zoals Zichner schrijft, " leert om met wetende ogen te schouwen achter de sluier van het bestaan, waarbij hij staat voor de gehele, nog in slaaptoestand verkerende mensheid."