Ik wil leven

In 2010 kreeg Wieke van Woudenberg de diagnose borstkanker. Haar wereld staat vanaf dag een op z'n kop, immers zij is als levensfasecoach en yogadocente toch degene die kankerpatiënten begeleidt? Nu is ze zelf patiënt. Ze stopt met werken en gaat de strijd met haar ziekte frontaal aan. Haar motto is 'Ik wil leven'. En zo heet ook het boek over haar niet-aflatende gevecht tegen de kanker, die haar waarschijnlijk nooit meer helemaal zal loslaten en haar tegen haar eigen verwachting in nog zoveel nieuws leert over zichzelf.
Zoals iedereen, die met kanker wordt geconfronteerd, vraagt ze naar het waarom. Ze heeft altijd bewust geleefd, haar leven lang biologisch vegetarisch gegeten, ze beoefent en doceert yoga en is bovendien een sportief mens. Ze staat met haar praktijk voor yoga-meditatie en coaching vol in het leven, en beschouwt zichzelf als een bevoorrecht mens. Ondanks haar gezonde levensstijl heeft ook zij deze ziekte gekregen. Ziekte als weg van de ziel weet ze, maar met beide benen stevig op de grond laat ze zich toch maar wat graag traditioneel behandelen.

Ze vecht met alle middelen tegen de indringer en maakt de lezer deelgenoot van alle behandelingen die ze ondergaat met het doel te helen. Een dicht op de huid geschreven relaas, vanaf het begin tot nu, bijna vijf jaar later, en met de wetenschap dat ze ongeneeslijk ziek is.
Hoe zoekt een mens zijn weg in het ondoorgrondelijke landschap van reguliere en alternatieve zorg. Hoe onderga je de behandelingen mentaal en fysiek. Hoe ga je om met je veranderende binnen- en buitenwereld. Hoe vertel je het je directe en indirecte omgeving. Hoe ga je om met angst en hoop?
Nauwgezet fileert ze haar eigen bestaan en verkent daarbij de grenzen van leven en dood.

Een proces van los durven laten van alles wat ze dacht, voelde en als natuurlijk ervoer en daardoor zichzelf in staat stellen, zonder enig voorbehoud, nieuwe levensbronnen aan te boren.
Een intrigerend en dapper verslag, waarin een vrouw zich zonder gêne blootgeeft en vaak hartstochtelijk optimistisch, soms schrijnend wanhopig, maar altijd vastberaden blijft zoeken naar de jaren van extra leven, die, zoals ze diep vanbinnen weet, haar nog toekomen. Een verslag ook van het levenspad dat elk mens vroeg of laat zal moeten aflopen, tot aan de finale.

(De opbrengst van dit boek komt ten goede aan kankeronderzoek.)