Hotel Solitude

Liegen kan je nog niet, vrees ik. Liegen is een van de meest complexe menselijke vaardigheden. De dag dat je consequent kan liegen en de leugen handhaven, verklaar ik je voor genezen.’ Voor Max Costa, een redacteur bij een prestigieuze Franse uitgeverij, is de onstuimige auteur Makarov een hindernis te veel in zijn leven. Makarov heeft zijn lezerspubliek al lang veroverd en voelt niet dezelfde druk als Costa om snel een nieuwe roman te publiceren. Na veel toegevingen slaagt Costa er toch in de oude schrijver opnieuw aan het werk te zetten, maar wanneer de roman eindelijk zijn voltooiing nadert, sterft de auteur onder verdachte omstandigheden en gaat het manuscript verloren. Het is aan Costa om duidelijkheid te scheppen over Makarov, het manuscript en zichzelf. Koen Strobbe schreef een roman waarin schuld, lijden en liegen even alomtegenwoordig als relatief zijn. Zeer langzaam komt de lezer erachter wie het meest de weg kwijt is: hijzelf of het hoofdpersonage.